Co-resilience roept vragen op over democratisch bestuur van buurten en steden, aangezien deze praktijken vaak nieuwe sociale, materiële en technische verbindingen creëren.
De aard van de processen van samenwerking en coproductie die deze praktijken met zich meebrengen, maken nieuwe bestuursmodellen en organisatievormen noodzakelijk bij de vele betrokken actoren en voor de diverse methoden die bij hun activiteiten worden gebruikt. Deze kunnen variëren van meer autonoom tot meer onderling afhankelijk, waarbij de controle van de belanghebbenden op de besluitvormingsprocessen altijd voorop staat.
Om levensvatbare alternatieven te smeden moet tegelijkertijd de aanname verworpen worden dat lokale besluitvorming inherent is aan de sociaal en ecologisch meest rechtvaardige vormen van collectief bestuur. Veel grassroot initiatieven voor veerkracht hebben de neiging in deze “lokale val” te trappen, juist vanwege hun afhankelijkheid van schaarse middelen en naar binnen gerichte organisatiemodellen. Om dit probleem aan te pakken is het belangrijk om ervaringen uit te wisselen tussen de plaatsen waar geëxperimenteerd wordt en mogelijkheden te creëren om lokale ‘resourcefulness’ te delen die andere groepen en projecten kan ondersteunen, waardoor bredere collectieve processen ter vergroting van de stedelijke veerkracht worden ondersteund.
Naast stakeholders hebben beleidsmakers en overheidsinstanties een rol bij het ondersteunen van democratische vormen van bestuur binnen processen van co-resilience. Bij gebrek aan ondersteunende nationale en internationale wetten, kunnen andere documenten zoals handvesten, overeenkomsten, regels en voorschriften lokaal en trans-lokaal in coproductie worden opgesteld om tegemoet te komen aan opkomende behoeften in nieuwe projecten. Het komt vaak voor dat er conflicten ontstaan bij collectieve projecten die niet uitsluitend op basis van consensus worden geregeld. Conflicten zijn niet altijd een negatieve factor, want ze katalyseren het vermogen van gemeenschappen om bestuursregels te veranderen door de manier waarop ze in verschil samenleven, in vraag te stellen en een nieuwe inhoud te geven.
De les zal een aantal van deze kwesties behandelen in dialoog met Thomas Dawance, van het Community Land Trust Brussels project, een solidariteitsnetwerk van zelfgeorganiseerde wooninitiatieven, dat individueel woningbezit en gemeenschappelijk grondbezit combineert met nieuwe sociale en technische instrumenten ter ondersteuning van de solidariteit tussen belanghebbenden.
Adres:
KU Leuven Architectuur, Auditorium P65
Paleizenstraat 65
1030 Schaarbeek
Date
30 mrt 23
Heure
de 12:00 à 13:30
Tarif
Lieu
KU Leuven Architecture